پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

یکی از فرصت های ایجاد شده در انتخابات ، تضارب آرا با رویکرد شفاف سازی پارادایم های فکری و لایه برداری متخصصان از پیامدها و توفیقات احتمالی قابل حصول از هر یک از آنهاست. بررسی ها نشان می دهند که در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری چهاردهم ، میزان افتراق نگاه آقایان پزشکیان و جلیلی در حوزه سیاست خارجی، بشدت بیشتر از تشابهات نظرات شان می باشد. یکی معتقد به تاب آوری و مهندسی برای مقابله با تحریم ها بوده و دیگری معتقد به مذاکره و گفتگو برای رفع و کاهش تحریم هاست. یکی مذاکره را امری ناممکن می داند و دیگری، تقابل را بشدت هزینه زا می پندارد. هرچند که هر دو نامزد، تامین منافع ملی با رویکردی حداکثری را بعنوان هدف خود ذکر کرده اند.

برای گمانه‌زنی درباره چشم‌انداز صندوق‌های رای در ۱۵ تیر ابتدا باید بدانیم ۸ تیرماه چه اتفاقاتی افتاد. مشارکت ۴۰ درصدی؛ سبد ۱۰ میلیونی پزشکیان، سبد ۹ میلیونی جلیلی و سبد ۳ میلیونی قالیباف. این سبد‌ها چه اجزایی دارند و چه نقشی در دور دوم انتخابات بازی می‌کنند؟ با پایان دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری اکنون سعید جلیلی و مسعود پزشکیان برای پیروزی در دور دوم باید کمپین‌های انتخاباتی خود را هدفمند‌تر فعال کنند، تحقق این هدف نیز بیش از هرچیز در گروی داشتن ارزیابی دقیق از سبد‌های رأی در دسترس هر کاندیدا با توجه به ویژگی‌های شخصی و سیاسی وی است. آنالیز آرای داده شده به پزشکیان نشان می‌دهد که سبد رای پزشکیان سه بخش عمده قومیت‌ها، پیرامون و مذهبی‌های سنتی دارد. همان طور که پیش‌بینی می‌شد در انتخابات متکثر ۱۴۰۳، شکاف قومیت نیز دوباره فعال شد. از سوی دیگر نوع ظهور و بروز او در مناظره‌های انتخاباتی به هیچ عنوان به‌گونه‌ای نبود که تصویر یک مدیر شش‌دانگ کارآمد در سابقه متوسط بسازد. پزشکیان اگر در این بدنه رایی به‌دست آورده باشد به سبب رای منفی رقبا بوده است. آنالیز رای‌های جلیلی عمده بدنه رای جلیلی به پایگاه ایدئولوژیک او برمی‌گردد؛ پایگاهی که سال ۸۴ بین احمدی‌نژاد و قالیباف و سال ۹۲ بین جلیلی و قالیباف تقسیم شد، اما در انتخابات‌های ۸۸ و ۱۴۰۰ یکپارچه به سبد احمدی‌نژاد ورئیسی ریخت. دومین بخش از رای جلیلی به فضای عاطفی برآمده از پرواز اردیبهشت برمی‌گردد، قسمت مهمی از هواداران دولت سیزدهم جلیلی را نزدیک‌ترین فرد به آن فضا یافته‌اند. بخش سوم سبد رای جلیلی به جامعه شبکه‌ای شده در پیام‌رسان‌هایی مثل ایتا و... برمی‌گردد؛ بدنه‌ای که به شکل منسجم در انتخابات مجلس سال ۱۴۰۲ هم موثر بود. به نظر می‌رسد هر ۲ نامزد باید تلاش کنند که از سبد رای ۳.۵ میلیونی قالیباف و ۱۵ میلیونی مرددین حداکثر بهره را ببرند. جامعه ۱۵ میلیون مرددی که همچنان سرنوشت‌ساز انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم خواهند بود.۲ نامزد راه‌یافته به دور دوم برای کسب حداکثر سهم از صندوق مردّدین باید با رویکردی سلبی به‌سراغ ایده‌های طرف مقابل بروند تا بتوانند انگیزه رأی‌های سلبی را به‌نفع خود برانگیزند. دوکاندیدا برای افزایش سهم خود از این صندوق مشترک باید تقریباً عکس یکدیگر عمل کنند، جلیلی باید بتواند ادبیات کارشناسی خود را عامیانه‌تر بیان کرد و با زبانی ساده دغدغه‌اش برای مشکلات روستاییان را علنی سازد، پزشکیان باید بتواند برای مسائل روستاییان ایده‌های اجرایی قابل درک ارائه دهد و از جملاتی همچون «من کارشناس نیستم» فاصله بگیرد.

بی‌تردید تایید «پزشکیان»، اتفاقی بزرگ در صحنه انتخابات ایران است که بار دیگر، احتمال قدرت گرفتن میانه‌رو‌ها را چند برابر افزایش خواهد داد. در انتخابات پیش‌رو ۶ کاندیدا، تایید صلاحیت شده‌اند. در نگاه اول، صحنه انتخابات و چیدمان‌ش، درست به مانند سال ۱۴۰۰ به نظر می‌رسد؛ ۴ کاندیدای اصولگرا - انقلابی، ۱ کاندیدای میانه‌رو و ۱ کاندیدای اصلاح‌طلب. اما تفاوت بزرگ این دو انتخابات، تفاوتِ اخلاقی-شخصیتیِ رقبای پزشکیان از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ است که هم‌اینک، به دلیل تشدید سنگین درگیری‌های درون‌گروهی میانِ «دو قطب اصلی اصولگرا» (قالیباف - جلیلی)، کناره‌گیری و انصراف به نفع دیگری، بسیار بعید به نظر می‌رسد؛ مگر آن‌که از سطوح بالا به آن‌ها حکم شود. شاید اگر پزشکیان تاییدصلاحیت نمیشد، قالیباف می‌توانست آراء بخشی از میانه‌رو‌ها را تصاحب کند و بخش زیادی از سبدِ رأیِ نظام را از آنِ خود کند، اما تاییدصلاحیتِ پزشکیان، ورق را علیه قالیباف برگرداند. درست برعکس انتخابات ۱۴۰۰ که همه رقبای اصولگرای رییسی به سود او کنار رفتند و آراء آن‌ها به سبدِ رأیِ رییسی اختصاص یافت. با این شرایط انتخابات ۱۴۰۳، اگرچه از لحاظ شاخص ردصلاحیت‌ها شبیهِ انتخابات ۱۴۰۰ است، اما از از منظرِ شکلی، شباهتی با انتخابات ۱۳۸۴ دارد که به احتمال قوی، به دور دوم کشیده خواهد شد.

عدم وصول طرح‌های استیضاح نمایندگان علیه وزرای دولت رئیسی، رفتار اشرافی خانواده قالیباف در سفر به ترکیه و ماجرای سیسمونی، ضعف عملکرد هیات رئیسه برای مدیریت مجلس، طرفداری قالیباف از دولت در جریان انتقادات به نحوه اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها و ابهام‌ها و اتهام‌ها در خملکرد اقتصادی در زمان تصدی شهرداری تهران و ... از مهمترین متغیر‌هایی است که منتقدان قالیباف به تاثیرگذاری آن‌ها بر سبد رای قالیباف در بهارستان امید بسته اند و فردا مشخص خواهد شد، این متغیرهاچه میزان بر رای نمایندگان تاثیر خواهد گذاشت؟ آیا غافلگیریی در راه است یا باز در بر همان پاشنه مرسوم سیاست ایران خواهد چرخید و قالیباف باوجود همه پاشنه آشیل هایش، صندلی ریاست را حفظ خواهد کرد؟

چند روز تا آغاز به کار جدیدترین پارلمان ایران باقی نمانده است، اما رقابت بر سر کرسی ریاست مجلس از مدت‌ها قبل داغ شده است. رقابتی که گویا قرار است بین حداقل ۳ کاندیدا وارد راند نهایی شود.

نتایج نظرسنجی دیگری نیز که در فضای مجازی دست به دست می شود می گوید آرای حسن روحانی به 61 درصد رسیده است.

رئیس ستاد مردمی قالیباف در سال 92 می‌گوید: جبهه مردمی نیروهای انقلاب با بیش از یک کاندیدا وارد عرصه رقابت انتخاباتی سال آینده می‌شود اما در نهایت فقط یک نفر باقی می‌ماند و آن یک نفر محمدباقر قالیباف است.